“Ik heb ze al buiten staan”, antwoordt Erik ons, als we hem via WhatsApp inlichten dat we ietsje later zijn. Nu zijn wij echt wel het een en ander gewend qua motoren, maar zodra we de straat van Erik inrijden vallen onze monden toch even open. Op de stoep voor het huis staan vijf prachtige Suzuki’s op ons te wachten. Degene die – mede door zijn iconische uiterlijk – direct de meeste aandacht opeist, is de RG 250 in Pepsi-kleuren. Erik: “In Groot-Brittannië is er een bedrijf die een tijd lang overjarige RG’s van dit soort kleurstellingen voorzag. Zo werden ook de overjarige modellen toch nog interessant voor de verkoop. Samen met een vriend heb ik deze Pepsi-kleuren gekopieerd. Dat hij niet één op één hetzelfde is, kun je nog zien aan het Michelin-logo achter de knipperlichten op de kuip: de Michelin-man staat hier aan beide flanken met zijn vuist vooruit.”
De RG’s hebben een belangrijke positie in Eriks verzameling. “Ik heb ze bijna allemaal, van ieder bouwjaar en in iedere uitvoering. Waarom? Ik ben niet zo groot, dus ik pas er goed op. Daarbij vind ik de techniek erg interessant. Ik maak er zelfs video’s over op YouTube.” Erik houdt zelfs een lijst bij wanneer zijn motoren voor het laatst zijn uitgelaten, zodat iedere motor minstens een keer per jaar rijdt. “Dat is belangrijk, want daardoor blijft alles werken zoals het hoort. Daarbij is het hartstikke leuk om de verschillen tussen die motoren te merken.”
Vier- tegen tweetakt
Hoewel de RG’s het grootste gedeelte van Eriks tijd innemen, heeft hij ook nog een aantal andere motoren. Zo staat er een Honda Pan-European in de voortuin die dient voor de dagelijkse ritten van en naar zijn werk in Utrecht. Ook is er nog Yamaha FJR1300 die voor langere ritten en reizen wordt ingezet. “Die motoren vind ik ook harstikke leuk, maar voor onderhoud gaan ze naar een motorzaak hier in de buurt. Anders kom ik daar alleen maar om onderdelen te halen, zo verdienen ze ook nog iets aan mij. Daarbij vind ik de techniek van een tweetaktmotor vele malen leuker om zelf aan te werken dan die viertakten.”
Een bijzonder duo zijn de twee Suzuki GT250 X7’s, de rode en de blauwe. Het duo staat erbij alsof ze vanmorgen de showroom zijn uitgerold. In de blinkende tank van de een zie je de contouren van de ander en vice versa. Erik: “Kijk even naar de kentekenplaten. Één cijfer verschil! Hetzelfde geldt voor de nummers in het frame en carter. Die zijn samen vanuit Japan per boot hierheen gekomen en op kenteken gezet. De blauwe heb ik al wat langer, helemaal uit onderdelen opgebouwd en 0 kilometer op de teller. De ander heb ik een keer opgehaald bij iemand in de buurt omdat ik het zonde vond om met de blauwe te gaan rijden. Toen ik ging kijken liep de motor niet fantastisch, en twijfelde ik. Maar toen ik de kentekenplaat zag wist ik dat ik ‘m wilde hebben.”
VRO
Om de paar jaar volgt Erik een Voortgezette Rijopleiding van de KNMV: “Leuk om te doen. Maar met zoveel motoren loont het ook, omdat je na het volgen van een VRO een paar jaar korting op je premie krijgt. Gelukkig heb ik nog nooit aanspraak hoeven doen op mijn verzekering.” Erik heeft de stille hoop dat hij ooit een verzamelaarsverzekering kan afsluiten voor zijn motoren.